Dłuższego się nie dało

Jak czytam wpisy dwuzdaniowe na cudzych blogach, po czym zabieram się za własny nowy wpis wielowątkowo multizdaniowy u siebie zastanawiam się nad jednym: że też chce się Wam to wszystko czytać - mnie by się chyba nie chciało. Tak czy inaczej coś znowu napiszę, a kto dzielnie i bez narzekania przeczyta do końca, ten dostanie w nagrodę Nic. Duże, nowe, lśniące Nic. Prawda, że opłacalny interes?

My name is Book. MacBook. Wizja zaoceanicznego produktu firmy Apple odpływa w siną dal. Cóż, bywa. Lajf is brootal, ale to jeszcze nie koniec mych prób zdobycia go.

Ogólnie rzecz ujmując nie gram na kompie w żadne gry. Nie mam czasu lub wiem, że mój stary pecet nie udźwignie gry, której chciałbym doświadczyć. Żadne gry poza jedną, która ostatnio nieco odżyła. Zdarzało mi się zajrzeć do niej raz na jakiś czas, natomiast przez pewien okres czasu przed wyjazdem do Wawy grałem niemal codziennie. Ledwo kilkanaście minut dziennie, ale wystarczyło, by osiągnąć zamierzony cel. Tą grą jest flashowe Drift 'n' Burn 365 - polecam, wciąga. Wrzuciłem sobie to na własny serwer, żeby pozbyć się reklam i różnych zbędnych śmieci. Źródło gry i tak zaciągane jest z Shockwave, więc gramy w tą samą wersję co wszyscy.

Przeglądając forum Zionu natrafiłem na ciekawy wpis mój własny nie tak odległy, który brzmiał następująco: "Po studiach webdeveloper albo programista. Jedno z dwojga do pracowania, drugie do hobby, tylko jeszcze do końca nie wiadomo które wygra, chociaż to pierwsze jakoś się tam już powoli realizuje." Jak się okazuje, w obu zawodach pracuję (z mniejszymi lub większymi efektami), uczę się, wolny czas poświęcam na pisanie własnych prywatnych projektów z tych dziedzin. Robię to, co chciałem robić po studiach, a jestem jeszcze studentem. Miłe to uczucie. W miarę jedzenia rośnie apetyt, a więc z drugiej strony chciałbym zarabiać więcej, umieć więcej, robić mniej i zarabiać więcej. Tak, powtórzenie celowe. Przydałoby się na to wszystko więcej czasu i cierpliwości, ale i tak jest lepiej niż kiedyś. Learn more you must, young padawan. To czynię właśnie.

Pewnego razu będąc w Łodzi zauważyłem lecące w TV bliżej nieokreślone coś. Dźwięk był wyłączony, wyglądało to na bardzo ciekawe anime. Po chwili zauważyłem spore podobieństwo do pewnych motywów, ujęć i zachowań głównej bohaterki z Ghost in the Shell, oraz charakterystyczną kreskę z Animatrixa i animowanej wstawki z Kill Bill'a. Jak się pod koniec okazało, był to "zwykły" teledysk... Britney Spears. Utwór Break The Ice dokładniej rzecz ujmując. Z wrażenia ściągnąłem sobie jej album i przesłuchałem kilka razy.

Ciekawe rzeczy przeczytać można na euro-rap.com, jak zwykle zresztą kiedy się tam pojawiam. Po pierwsze w 2009 roku, koło sierpnia lub września, odbędzie się T-Music Eurorap Mazury Festival. Jeśli ktokolwiek kojarzy takich artystów, jak chociażby Nana, Eric XL Singleton, Down Low czy Jay Delano (w co wątpię niestety), to festiwal będzie dla niego toną kisielu. Eurorap w ilości hurtowej, no i ekipa z forum T-Music, z Tumbo i Samerem na czele. Może być bardzo ciekawie...
Druga sprawa, to (przekładana już wielokrotnie) premiera nowego krążka Nana pt. "12 Y.O.". Jak już wyjdzie, to uwierzę - nie wcześniej. Płyta na być dwudyskowa, niewypuszczone Believe, stare zremiksowane kawałki, trochę nowych. Premiera 5 września, więc już niedługo.

Niedawno odbyła się mała impreza w wąskim, czteroosobowym gronie, ale (przynajmniej dla mnie) bardzo udana. Dawno się tak dobrze nie bawiłem. Jeśli dostanę fotki, to może jedną opublikuję na pewnym portalu.

Na koniec akapit o pewnej przyszłej żonie, która ciągle narzeka, że nie ma o niej nic w mych wpisach. Jedno zdanie tylko, żeby się nie rozbrykała: dziękuję za miniony tydzień, do zobaczenia wkrótce.